Update zaterdag 28-12-2013, 10.05
Dat was dus in 2012 dat zorgverzekeraars 541 miljoen euro uitgaven aan overstappers. Het eerste bericht stond al in oktober in De Telegraaf. Het ging toen trouwens om maar 950.000 overstappers, dus dat is per overstapper nog meer dan ik hier eerder op dit blog al had uitgerekend: 571 euro. Het bericht van De Telegraaf is nergens meer te lezen, hier is een link naar Tros Radar dat het op 15 oktober plaatste.
Update zaterdag 28-12-2013, 10.10
Onze man in Bangkok is terug en heeft een brief vol vragen gestuurd aan de Tweede Kamerleden van GroenLinks, PvdA en D66 die over de zorg gaan. Hij vindt het vreemd dat deze partijen niks hebben gedaan met mijn brief. En ook niet met het antwoord van minister Schippers, terwijl hij dat een heel raar antwoord vond, vooral die laatste alinea waarin ze zegt dat ze er niks aan kan doen, dat uitsluiting wel moet om de verzekeringen betaalbaar te houden en dat ik niet moet zeuren omdat er wel zes verzekeraars zijn waar ik wel terecht zou kunnen. Onze man in Bangkok schrijft: ‘De overheid is dus voorwaardenscheppend, en uiteindelijk wel degelijk verantwoordelijk voor wat particulier wordt uitbesteed. Dat is een politieke beslissing, Dat er 6 verzekeraars zijn die Daniël accepteren, is in de redenering van Schippers eigenlijk niet relevant (want de overheid gaat er niet over). Een merkwaardig inconsistente brief dus.’ Hij schrijft ook: ‘Dit heeft me aan het denken gezet. In het huidige stelsel kan een consument niet voor de basisverzekering naar verzekeraar A gaan en voor een particuliere verzekering naar verzekeraar B. We worden gedwongen beiden af te nemen bij één verzekeraar. Dat heet gedwongen winkelnering. Die twee moeten dus losgekoppeld worden. Gedwongen winkelnering zorgt ervoor dat verzekeraars risicoloos basisverzekeringen kunnen verkopen, terwijl ze met aanvullende particuliere verzekeringen risico's kunnen mijden.’
Update zaterdag 28-12-2013, 10.15
Frank maakt zich nu druk over het begrip ‘gereguleerde marktwerking’. Dat begrip gebruikt het RIVM als ze het hebben over dit zorgstelsel. Ik heb op de universiteit al geleerd dat de vrije markt nooit zonder regels kan, maar Frank vindt dat maar raar. Ik vat het even kort samen. ‘Een marktwerking die je moet reguleren is het geen marktwerking meer. Dus klopt dat hele marktdenken niet. Conclusie moet dan zijn dat marktwerking in de zorg niet goed werkt. Dan moet je het dus gewoon goed regelen.’
zaterdag 28 december 2013
vrijdag 27 december 2013
Update vrijdag 27-12-2013, 10.25
Veel reacties op het stuk van Wijnand van de Ven in Trouw. Op de site van de krant staan er 35. Waaronder ook ‘steeg024’ die waarschijnlijk nog nooit iets series heeft gehad en ook denkt dat nooit te krijgen: ‘We moeten eens ophouden met teveel solidariteit.’ Tja, zoals je ook niet een beetje zwanger kunt zijn, zo bestaat er volgens mij ook niet zo iets als een beetje solidariteit. ‘Anthony2’ zegt in een paar zinnen waar de redenering van steeg024 en het beleid van Schippers toe zullen leiden: ‘Solidariteit is de basis van alle verzekeringen. Wanneer verzekeringen zich te veel gaan richten op bepaalde doelgroepen, dan wordt geknaagd aan deze solidariteit en wordt verzekeren uiteindelijk voor grote groepen mensen onbetaalbaar.’
Update vrijdag 27-12-2013, 11.25
Moet ik ‘steeg024’ toch bedanken. Hij heeft me aan het denken gezet. Ik heb het afgelopen jaar het nodige geleerd over ‘framing’ in de politiek. Nu zit ik er opeens middenin. Want dit is een schoolvoorbeeld van framing.
De zorgverzekeraars en minister Schippers hebben dezelfde verdediging. Dat is trouwens al raar: is het wel verstandig dat de minister precies dezelfde verdediging heeft als één partij in zo’n model van ‘gereguleerde marktwerking’? Maar goed. De minister schreef in haar brief: ‘Ik ben van mening dat, om de solidariteit in het zorgsysteem op langere termijn te behouden, het van essentieel belang is, dat er onder gezonde verzekerden voldoende draagvlak voor de verzekering blijft bestaan. Daarom is het heel belangrijk goed op de kosten te letten en dus ook steeds scherp te kijken wat via de verplichte basisverzekering wordt vergoed en wat mensen voor eigen risico en rekening kunnen dragen.’ Het Zilveren Kruis gaf in een mail toe dat ze aan medische selectie doen: ‘Ik begrijp dat deze manier van werken niet bij iedereen populair is, maar zo zorgen wij ervoor dat de aanvullende verzekering voor iedereen aantrekkelijk en solidair blijft.’ En zo waren er nog veel meer reacties uit de hoek van de zorgverzekeraars met precies dezelfde strekking.
De framing is dat ze het erop gooien dat ze de zorgverzekering betaalbaar willen houden. Dat is natuurlijk iets dat iedereen aanspreekt. Wat niet wordt gezegd is wat uiteindelijk het resultaat is van het steeds verder afbreken van de solidariteit: namelijk dat mensen die ernstig ziek of gehandicapt zijn (of zijn geweest) niet meer alle zorg krijgen vergoed die ze nodig hebben. Terwijl ze meestal ook niet het geld hebben om het uit eigen zak te betalen. Dus: als we kiezen voor een lagere premie laten we die mensen dus aan hun lot over.
Dat is natuurlijk een minder leuke boodschap. Zo krijg je natuurlijk veel minder klanten voor je goedkope verzekeringspolis. Terwijl dát natuurlijk de vraag is die mensen moet worden voorgelegd. Want ooit wordt iedereen oud of ziek en heeft dan dus zorg nodig. Als mensen wél de juiste vraag krijgen voorgelegd, reageren ze opeens heel anders. Dat blijkt uit onderzoek van het CBS. Ik vond daar een mooi bericht over uit 2012 op de site van Trouw:
‘Ouderen de rekening presenteren voor het vaker aankloppen bij dokter, fysiotherapeut of ziekenhuis, komt niet in het hoofd op bij de overgrote meerderheid van de bevolking. Dat concludeert Rianne Kloosterman van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) in de laatste wetenschappelijke analyse over solidariteit in gezondheidszorg. Waarschijnlijk omdat men ervan uitgaat zelf ooit op zijn oude dag meer hulp te behoeven. En bovendien is het algemene oordeel dat ouderen er weinig aan kunnen doen dat hun gezondheid zwakker wordt, zegt de onderzoekster. Op die manier kijkt de samenleving overigens ook naar anderen met een zwakke gezondheid. Ze mogen eveneens op sympathie rekenen.’
Update vrijdag 27-12-2013, 11.40
Frank heeft nu ook maar een klacht ingediend bij de ombudsman van NRC. Hij vraagt nu niet langer alleen om rectificatie, maar ook om rehabilitatie. Hij is echt boos. Ik ga hier maar niet de hele brief plaatsen, maar wel een paar citaten. 'Recentelijk heeft uw krant het behaagd om mijn zoon aan te vallen en zijn goede naam aan te tasten. En dat op zeer dubieuze, om niet te zeggen onheuse gronden. Dat was niet alleen ongepast, het is ook zeer kwetsend geweest en ik neem dat de NRC zeer kwalijk. Ik neem er ook geen genoegen mee.' En: 'In mijn laatste mail aan de redactie heb ik gevraagd om een rectificatie. Mijn boosheid is in de tussentijd alleen maar groter geworden. De goede naam van mijn zoon is door het slijk gehaald. Op onterechte gronden. Volgens mij heeft hij recht op een rehabilitatie.'
Kern van het betoog: 'Een brief aan de redacteur en de redactie om mijn professionele twijfels bij deze aanpak te uiten (ik ben zelf journalist van origine), mocht niet baten. Het artikel verscheen maandag. Teneur: Daniël de Rijke is helemaal niet geweigerd door zorgverzekeraars, want hij heeft geen schriftelijke aanvraag ingediend. (-) Het is opvallend dat zorgverzekeraars datzelfde mantra gebruiken. Ik ben niet van de complottheorieën, maar dit is toch wel erg toevallig. Het zal toch niet dat, bijvoorbeeld, Achmea heeft gebeld met de uitgever en geprotesteerd heeft dat Daniëls brief zonder weerwoord is geplaatst en heeft gedreigd al die advertenties…? Nee, dat zal wel niet. Maar het toeval is te groot om zomaar toeval te zijn. In ieder geval moet ik constateren dat mevrouw Weeda mijn zoon heeft benaderd met exact de ‘frame’ die de zorgverzekeraars in de loop van de week zijn gaan hanteren. Dat getuigt mijns inziens toch niet van objectieve journalistiek.'
Veel reacties op het stuk van Wijnand van de Ven in Trouw. Op de site van de krant staan er 35. Waaronder ook ‘steeg024’ die waarschijnlijk nog nooit iets series heeft gehad en ook denkt dat nooit te krijgen: ‘We moeten eens ophouden met teveel solidariteit.’ Tja, zoals je ook niet een beetje zwanger kunt zijn, zo bestaat er volgens mij ook niet zo iets als een beetje solidariteit. ‘Anthony2’ zegt in een paar zinnen waar de redenering van steeg024 en het beleid van Schippers toe zullen leiden: ‘Solidariteit is de basis van alle verzekeringen. Wanneer verzekeringen zich te veel gaan richten op bepaalde doelgroepen, dan wordt geknaagd aan deze solidariteit en wordt verzekeren uiteindelijk voor grote groepen mensen onbetaalbaar.’
Update vrijdag 27-12-2013, 11.25
Moet ik ‘steeg024’ toch bedanken. Hij heeft me aan het denken gezet. Ik heb het afgelopen jaar het nodige geleerd over ‘framing’ in de politiek. Nu zit ik er opeens middenin. Want dit is een schoolvoorbeeld van framing.
De zorgverzekeraars en minister Schippers hebben dezelfde verdediging. Dat is trouwens al raar: is het wel verstandig dat de minister precies dezelfde verdediging heeft als één partij in zo’n model van ‘gereguleerde marktwerking’? Maar goed. De minister schreef in haar brief: ‘Ik ben van mening dat, om de solidariteit in het zorgsysteem op langere termijn te behouden, het van essentieel belang is, dat er onder gezonde verzekerden voldoende draagvlak voor de verzekering blijft bestaan. Daarom is het heel belangrijk goed op de kosten te letten en dus ook steeds scherp te kijken wat via de verplichte basisverzekering wordt vergoed en wat mensen voor eigen risico en rekening kunnen dragen.’ Het Zilveren Kruis gaf in een mail toe dat ze aan medische selectie doen: ‘Ik begrijp dat deze manier van werken niet bij iedereen populair is, maar zo zorgen wij ervoor dat de aanvullende verzekering voor iedereen aantrekkelijk en solidair blijft.’ En zo waren er nog veel meer reacties uit de hoek van de zorgverzekeraars met precies dezelfde strekking.
De framing is dat ze het erop gooien dat ze de zorgverzekering betaalbaar willen houden. Dat is natuurlijk iets dat iedereen aanspreekt. Wat niet wordt gezegd is wat uiteindelijk het resultaat is van het steeds verder afbreken van de solidariteit: namelijk dat mensen die ernstig ziek of gehandicapt zijn (of zijn geweest) niet meer alle zorg krijgen vergoed die ze nodig hebben. Terwijl ze meestal ook niet het geld hebben om het uit eigen zak te betalen. Dus: als we kiezen voor een lagere premie laten we die mensen dus aan hun lot over.
Dat is natuurlijk een minder leuke boodschap. Zo krijg je natuurlijk veel minder klanten voor je goedkope verzekeringspolis. Terwijl dát natuurlijk de vraag is die mensen moet worden voorgelegd. Want ooit wordt iedereen oud of ziek en heeft dan dus zorg nodig. Als mensen wél de juiste vraag krijgen voorgelegd, reageren ze opeens heel anders. Dat blijkt uit onderzoek van het CBS. Ik vond daar een mooi bericht over uit 2012 op de site van Trouw:
‘Ouderen de rekening presenteren voor het vaker aankloppen bij dokter, fysiotherapeut of ziekenhuis, komt niet in het hoofd op bij de overgrote meerderheid van de bevolking. Dat concludeert Rianne Kloosterman van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) in de laatste wetenschappelijke analyse over solidariteit in gezondheidszorg. Waarschijnlijk omdat men ervan uitgaat zelf ooit op zijn oude dag meer hulp te behoeven. En bovendien is het algemene oordeel dat ouderen er weinig aan kunnen doen dat hun gezondheid zwakker wordt, zegt de onderzoekster. Op die manier kijkt de samenleving overigens ook naar anderen met een zwakke gezondheid. Ze mogen eveneens op sympathie rekenen.’
Update vrijdag 27-12-2013, 11.40
Frank heeft nu ook maar een klacht ingediend bij de ombudsman van NRC. Hij vraagt nu niet langer alleen om rectificatie, maar ook om rehabilitatie. Hij is echt boos. Ik ga hier maar niet de hele brief plaatsen, maar wel een paar citaten. 'Recentelijk heeft uw krant het behaagd om mijn zoon aan te vallen en zijn goede naam aan te tasten. En dat op zeer dubieuze, om niet te zeggen onheuse gronden. Dat was niet alleen ongepast, het is ook zeer kwetsend geweest en ik neem dat de NRC zeer kwalijk. Ik neem er ook geen genoegen mee.' En: 'In mijn laatste mail aan de redactie heb ik gevraagd om een rectificatie. Mijn boosheid is in de tussentijd alleen maar groter geworden. De goede naam van mijn zoon is door het slijk gehaald. Op onterechte gronden. Volgens mij heeft hij recht op een rehabilitatie.'
Kern van het betoog: 'Een brief aan de redacteur en de redactie om mijn professionele twijfels bij deze aanpak te uiten (ik ben zelf journalist van origine), mocht niet baten. Het artikel verscheen maandag. Teneur: Daniël de Rijke is helemaal niet geweigerd door zorgverzekeraars, want hij heeft geen schriftelijke aanvraag ingediend. (-) Het is opvallend dat zorgverzekeraars datzelfde mantra gebruiken. Ik ben niet van de complottheorieën, maar dit is toch wel erg toevallig. Het zal toch niet dat, bijvoorbeeld, Achmea heeft gebeld met de uitgever en geprotesteerd heeft dat Daniëls brief zonder weerwoord is geplaatst en heeft gedreigd al die advertenties…? Nee, dat zal wel niet. Maar het toeval is te groot om zomaar toeval te zijn. In ieder geval moet ik constateren dat mevrouw Weeda mijn zoon heeft benaderd met exact de ‘frame’ die de zorgverzekeraars in de loop van de week zijn gaan hanteren. Dat getuigt mijns inziens toch niet van objectieve journalistiek.'
donderdag 26 december 2013
Update donderdag 26-12-2013, 10.00
Frank vond nog een leuke andere site van het RIVM. Dat heeft namelijk een aparte site over zorgverzekeringen (‘Zorgbalans’). Met veelzeggende teksten, zoals: ‘Toegankelijke zorg betekent dat personen, die zorg nodig hebben, op tijd en zonder grote drempels toegang hebben tot zorgverlening.’ En: ‘Keuzevrijheid hangt nauw samen met de toegankelijkheid van het zorgaanbod. Keuzevrijheid houdt in dat burgers zelf kunnen kiezen voor de wijze waarop en bij wie zij tegen ziektekosten verzekerd willen zijn en door wie en de wijze waarop de zorg wordt verleend.’ En: ‘Keuzevrijheid is ook een van de voorwaarden voor het slagen van het huidige zorgsysteem met gereguleerde marktwerking.’ We moeten dus zelf kunnen kiezen voor de wijze waarop we tegen ziektekosten verzekerd willen zijn. We moeten kunnen kiezen bij wie we verzekerd zijn. Moeten kunnen kiezen door wie de zorg wordt verleend. En moeten kunnen kiezen waarop de zorg wordt verleend. Voor alle duidelijkheid: dit komt dus van de site van het RIVM, onderdeel van het ministerie van VWS, dat ministerie met mevrouw Schippers aan het hoofd. Hallo Tweede Kamer, was u daar nog?
Frank vond nog een leuke andere site van het RIVM. Dat heeft namelijk een aparte site over zorgverzekeringen (‘Zorgbalans’). Met veelzeggende teksten, zoals: ‘Toegankelijke zorg betekent dat personen, die zorg nodig hebben, op tijd en zonder grote drempels toegang hebben tot zorgverlening.’ En: ‘Keuzevrijheid hangt nauw samen met de toegankelijkheid van het zorgaanbod. Keuzevrijheid houdt in dat burgers zelf kunnen kiezen voor de wijze waarop en bij wie zij tegen ziektekosten verzekerd willen zijn en door wie en de wijze waarop de zorg wordt verleend.’ En: ‘Keuzevrijheid is ook een van de voorwaarden voor het slagen van het huidige zorgsysteem met gereguleerde marktwerking.’ We moeten dus zelf kunnen kiezen voor de wijze waarop we tegen ziektekosten verzekerd willen zijn. We moeten kunnen kiezen bij wie we verzekerd zijn. Moeten kunnen kiezen door wie de zorg wordt verleend. En moeten kunnen kiezen waarop de zorg wordt verleend. Voor alle duidelijkheid: dit komt dus van de site van het RIVM, onderdeel van het ministerie van VWS, dat ministerie met mevrouw Schippers aan het hoofd. Hallo Tweede Kamer, was u daar nog?
woensdag 25 december 2013
Update woensdag 25-12-2013, 10.10
De site FarmaActueel brengt ook het bericht van Trouw. Meteen daaronder een reactie van 'prof. PJ_Janssen': 'Niemand in Den Haag gaat dit onderzoek serieus nemen. Niemand in Den Haag wil namelijk zijn vingers branden aan het vraagstuk: Hoeveel geld is het waard om de solidariteit in stand te houden? Het blijft toch wel prachtig om te zien dat de minister het beleid verkoopt als een vakantiefolder vol met zonnige plaatjes. De premie voor 2014 is flink gezakt toch.' [Ik kan trouwens niet echt iemand vinden van die naam op internet, maar hij heeft wel een punt, denk ik.]
Update woensdag 25-12-2013, 10.15
Ook NUjij had het bericht gisteren meteen op zijn site. Een paar citaten uit de reacties. 'Verzekeringen zijn er niet voor de mensen die zijn er voor de verzekeraars.' 'Woekerpolissen anders.' 'Het kan ze niet schelen wat je mankeert als je maar niet te veel kost. Kost je wel te veel dan mag je bijverzekeren, en op hun beurt kunnen ze die weer weigeren.'
Update woensdag 25-12-2013, 10.20
We hebben het rapport van Van de Ven e.a. kunnen vinden op internet en hebben het maar doorgenomen. All you need is love en een goede zorgverzekering, een mooie combinatie. Fijn om in het rapport te lezen wat het oogmerk is van ons zorgverzekeringsstelsel: ‘Een belangrijk oogmerk van de Zvw is het realiseren van risicosolidariteit ten aanzien van zorgverzekeringen. Dit betekent het “poolen van de kosten van de laag- en hoogrisico verzekerden’’.’ Ik heb het wat anders gezegd in de open brief aan minister Schippers, maar het komt op hetzelfde neer. Maar helaas, het systeem klopt dus niet, is te lezen in het rapport.
De zorgverzekeraars worden namelijk door het systeem geprikkeld om aan risicoselectie te doen, is te lezen op pagina 59: ‘Hoewel Nederland internationaal gezien een relatief goede risicoverevening heeft, is de verevening nog niet goed genoeg. Voor diverse groepen van hoogrisico verzekerden (met een substantiële omvang) schieten de financiële compensaties substantieel tekort (Van de Ven et al., 2013). Bij een imperfecte risicoverevening leidt het verbod op premiedifferentiatie bij een gemiddelde premie tot voorspelbare verliezen op bepaalde groepen van hoogrisico verzekerden (veelal chronisch zieken). Bijgevolg worden verzekerden en zorgverzekeraars geconfronteerd met substantiële prikkels tot risicoselectie.’
De onderzoekers onderbouwen dat ook door per verzekeraar (ze zijn anoniem gemaakt) te kijken naar de instroom en de uitstroom en ook te berekenen hoeveel winst of verlies ze daarop maken. Dat varieert, maar eentje schiet eruit: ‘De meest opvallende bevinding betreft zorgverzekeraar 25 (zie Figuur 17). Zorgverzekeraar 25 heeft de hoogste winst per niet-overstapper en de hoogste winst per instromer. Daarnaast heeft deze zorgverzekeraar het grootste "verlies" per uitstromer in het jaar ná de overstap, hetgeen bezien vanuit de zorgverzekeraar financieel gunstig is.’ Op pagina 61 concludeert het rapport: ‘Risicoselectie is daarom de enige verklaring voor de bij de 8 zorgverzekeraars waargenomen significant van nul verschillende "gemiddelde financiële resultaten over 2009 per uitstromer op 1 januari 2009.'
In de samenvatting van het rapport geven de onderzoekers ook aan waarom het erg is dat er aan risicoselectie wordt gedaan. ‘Risicoselectie kan leiden tot een afname van de kwaliteit van zorg voor bepaalde groepen verzekerden, bijvoorbeeld chronisch zieken, en tot een afname van de solidariteit en de doelmatigheid op de zorgverzekeringsmarkt. Dit maakt het overstapgedrag op de zorgverzekeringsmarkt een belangrijk aandachtspunt voor de NZa, die goedwerkende zorgmarkten maakt en bewaakt, en toezicht houdt op de publieke belangen kwaliteit, toegankelijkheid en betaalbaarheid van de zorg.’
Risicoselectie is dus slecht voor de kwaliteit, de solidariteit, de doelmatigheid, de toegankelijkhied én de betaalbaarheid van de zorg(verzekeringsmarkt). Dat gaat nogal ver, vind ik.
Lees hier het hele rapport
Update woensdag 25-12-2013, 10.25
Helemaal raar. Op de site van het RIVM, onderdeel van VWS, staat een heel stuk uit 2010 waarin precies is te lezen dat er gewoon risicoselectie plaatsvindt en waarom dat slecht is! Minister Schippers weet het dus allang. Als we het nou toch hebben over mensen die 'niet de waarheid' spreken. Hallo mevrouw Weeda, leest u even mee?
'Risicoverevening is nodig om risicoselectie te voorkomen door te compenseren voor verschillen in zorgkosten die samenhangen met voorspelbare verschillen in gezondheidsrisico’s. De risicoverevening zoals deze momenteel wordt vormgegeven biedt nog geen volledige compensatie. Het kan dus nog altijd voordelig zijn om een vorm van risicoselectie toe te passen. Mogelijkheden voor risicoselectie zitten in de aanvullende verzekering, collectieve contracten en selectieve contractering.
Het percentage mensen met een aanvullende verzekering blijft hoog. In 2006 lag het percentage op 95%, in 2008 en 2009 lag dit op ruim 90% (De Jong et al., 2006; NZa, 2008; NZa, 2009a). Mensen die een aanvullende verzekering afsluiten doen dat bij de zorgverzekeraar waar zij ook een basisverzekering hebben. In artikel 120 Zvw is opgenomen dat een verzekeraar de aanvullende zorgverzekering niet mag beëindigen als een verzekerde de basisverzekering opzegt. Dit betekent niet dat een verzekerde op grond van artikel 120 Zvw kan afdwingen dat de aanvullende verzekering en basisverzekering bij verschillende zorgverzekeraars worden afgesloten (VWS, 2009e). In tegenstelling tot de basisverzekering geldt voor de aanvullende verzekering geen acceptatieplicht en geen verbod op premiedifferentiatie. Aanvullende verzekeringen kunnen daarom een effectief instrument zijn voor risicoselectie binnen de basisverzekering. In 2008 werd geconcludeerd dat er sprake was van een aanscherping van de voorwaarden met betrekking tot de aanvullende verzekering, zowel met betrekking tot de aanmelding als tot de acceptatie voor de aanvullende voorwaarden (Roos & Schut, 2009). Deze ontwikkeling lijkt in 2009 niet door te zetten. Het gebruik van gezondheidsverklaringen door zorgverzekeraars is beperkt. Wel worden er meer vragen gesteld over toekomstig zorggebruik en over bepaalde aandoeningen. Voor een deel van deze aandoeningen geldt dat verzekeraars niet via het vereveningssysteem worden gecompenseerd. Hier kunnen echter nog geen conclusies met betrekking tot risicoselectie aan worden verbonden, omdat het gaat om kleine aantallen mensen. In vergelijking met 2008 is een kleiner aantal mensen geaccepteerd tegen beperkende voorwaarden (zoals uitsluiting van en/of wachttijd voor vergoeding van bepaalde behandelingen) en/of moesten een premieopslag betalen. Wel hanteerden iets meer verzekeraars pakket- en/of premiedifferentiatie (Roos & Schut, 2009).
Daarnaast kan er risicoselectie plaatsvinden via collectiviteiten, maar ook door collectiviteiten. Risicoselectie via collectiviteiten houdt in dat zorgverzekeraars alleen een collectief contract aanbieden aan groepen verzekerden met een relatief gunstig risico. Zo zijn werkgeverscollectiviteiten gunstiger wat betreft risico dan bepaalde patiëntenverenigingen. Risicoselectie door collectiviteiten houdt in dat de collectiviteiten de gunstige risico’s selecteren en mensen met een ongunstig risico ontmoedigen om gebruik te maken van een collectief contract. Risicoselectie door collectiviteiten lijkt niet plaats te vinden (Roos & Schut, 2009). Er zijn wel collectiviteiten die zich nadrukkelijk richten op verzekerden met een gunstig risico. Ook krijgen doelgroepen die een hoog risico (kunnen) vormen relatief gezien iets minder hoge kortingen (Roos & Schut, 2009; Van der Maat & De Jong, 2009; NZa, 2009d).
Risicoselectie kan ook plaatsvinden door bepaalde zorgaanbieders niet te contracteren. Verzekerden die van deze zorgaanbieders gebruik maken zullen dan voor een andere zorgverzekeraar kiezen. Er is nog geen empirisch materiaal op basis waarvan uitspraken gedaan kunnen worden over het optreden van dit fenomeen in de praktijk.'
Kijk, en dat onderzoek is dus nu wel gedaan voor Van de Ven. Met de conclusie dat het er dus inderdaad risicoselectie plaatsvindt via de basisverzekering.
De tekst op de site van het RIVM is een weergave van het hoofdstuk "Effecten van de stelselwijziging" uit het rapport "Zorgbalans 2010". Lees hier
De site FarmaActueel brengt ook het bericht van Trouw. Meteen daaronder een reactie van 'prof. PJ_Janssen': 'Niemand in Den Haag gaat dit onderzoek serieus nemen. Niemand in Den Haag wil namelijk zijn vingers branden aan het vraagstuk: Hoeveel geld is het waard om de solidariteit in stand te houden? Het blijft toch wel prachtig om te zien dat de minister het beleid verkoopt als een vakantiefolder vol met zonnige plaatjes. De premie voor 2014 is flink gezakt toch.' [Ik kan trouwens niet echt iemand vinden van die naam op internet, maar hij heeft wel een punt, denk ik.]
Update woensdag 25-12-2013, 10.15
Ook NUjij had het bericht gisteren meteen op zijn site. Een paar citaten uit de reacties. 'Verzekeringen zijn er niet voor de mensen die zijn er voor de verzekeraars.' 'Woekerpolissen anders.' 'Het kan ze niet schelen wat je mankeert als je maar niet te veel kost. Kost je wel te veel dan mag je bijverzekeren, en op hun beurt kunnen ze die weer weigeren.'
Update woensdag 25-12-2013, 10.20
We hebben het rapport van Van de Ven e.a. kunnen vinden op internet en hebben het maar doorgenomen. All you need is love en een goede zorgverzekering, een mooie combinatie. Fijn om in het rapport te lezen wat het oogmerk is van ons zorgverzekeringsstelsel: ‘Een belangrijk oogmerk van de Zvw is het realiseren van risicosolidariteit ten aanzien van zorgverzekeringen. Dit betekent het “poolen van de kosten van de laag- en hoogrisico verzekerden’’.’ Ik heb het wat anders gezegd in de open brief aan minister Schippers, maar het komt op hetzelfde neer. Maar helaas, het systeem klopt dus niet, is te lezen in het rapport.
De zorgverzekeraars worden namelijk door het systeem geprikkeld om aan risicoselectie te doen, is te lezen op pagina 59: ‘Hoewel Nederland internationaal gezien een relatief goede risicoverevening heeft, is de verevening nog niet goed genoeg. Voor diverse groepen van hoogrisico verzekerden (met een substantiële omvang) schieten de financiële compensaties substantieel tekort (Van de Ven et al., 2013). Bij een imperfecte risicoverevening leidt het verbod op premiedifferentiatie bij een gemiddelde premie tot voorspelbare verliezen op bepaalde groepen van hoogrisico verzekerden (veelal chronisch zieken). Bijgevolg worden verzekerden en zorgverzekeraars geconfronteerd met substantiële prikkels tot risicoselectie.’
De onderzoekers onderbouwen dat ook door per verzekeraar (ze zijn anoniem gemaakt) te kijken naar de instroom en de uitstroom en ook te berekenen hoeveel winst of verlies ze daarop maken. Dat varieert, maar eentje schiet eruit: ‘De meest opvallende bevinding betreft zorgverzekeraar 25 (zie Figuur 17). Zorgverzekeraar 25 heeft de hoogste winst per niet-overstapper en de hoogste winst per instromer. Daarnaast heeft deze zorgverzekeraar het grootste "verlies" per uitstromer in het jaar ná de overstap, hetgeen bezien vanuit de zorgverzekeraar financieel gunstig is.’ Op pagina 61 concludeert het rapport: ‘Risicoselectie is daarom de enige verklaring voor de bij de 8 zorgverzekeraars waargenomen significant van nul verschillende "gemiddelde financiële resultaten over 2009 per uitstromer op 1 januari 2009.'
In de samenvatting van het rapport geven de onderzoekers ook aan waarom het erg is dat er aan risicoselectie wordt gedaan. ‘Risicoselectie kan leiden tot een afname van de kwaliteit van zorg voor bepaalde groepen verzekerden, bijvoorbeeld chronisch zieken, en tot een afname van de solidariteit en de doelmatigheid op de zorgverzekeringsmarkt. Dit maakt het overstapgedrag op de zorgverzekeringsmarkt een belangrijk aandachtspunt voor de NZa, die goedwerkende zorgmarkten maakt en bewaakt, en toezicht houdt op de publieke belangen kwaliteit, toegankelijkheid en betaalbaarheid van de zorg.’
Risicoselectie is dus slecht voor de kwaliteit, de solidariteit, de doelmatigheid, de toegankelijkhied én de betaalbaarheid van de zorg(verzekeringsmarkt). Dat gaat nogal ver, vind ik.
Lees hier het hele rapport
Update woensdag 25-12-2013, 10.25
Helemaal raar. Op de site van het RIVM, onderdeel van VWS, staat een heel stuk uit 2010 waarin precies is te lezen dat er gewoon risicoselectie plaatsvindt en waarom dat slecht is! Minister Schippers weet het dus allang. Als we het nou toch hebben over mensen die 'niet de waarheid' spreken. Hallo mevrouw Weeda, leest u even mee?
'Risicoverevening is nodig om risicoselectie te voorkomen door te compenseren voor verschillen in zorgkosten die samenhangen met voorspelbare verschillen in gezondheidsrisico’s. De risicoverevening zoals deze momenteel wordt vormgegeven biedt nog geen volledige compensatie. Het kan dus nog altijd voordelig zijn om een vorm van risicoselectie toe te passen. Mogelijkheden voor risicoselectie zitten in de aanvullende verzekering, collectieve contracten en selectieve contractering.
Het percentage mensen met een aanvullende verzekering blijft hoog. In 2006 lag het percentage op 95%, in 2008 en 2009 lag dit op ruim 90% (De Jong et al., 2006; NZa, 2008; NZa, 2009a). Mensen die een aanvullende verzekering afsluiten doen dat bij de zorgverzekeraar waar zij ook een basisverzekering hebben. In artikel 120 Zvw is opgenomen dat een verzekeraar de aanvullende zorgverzekering niet mag beëindigen als een verzekerde de basisverzekering opzegt. Dit betekent niet dat een verzekerde op grond van artikel 120 Zvw kan afdwingen dat de aanvullende verzekering en basisverzekering bij verschillende zorgverzekeraars worden afgesloten (VWS, 2009e). In tegenstelling tot de basisverzekering geldt voor de aanvullende verzekering geen acceptatieplicht en geen verbod op premiedifferentiatie. Aanvullende verzekeringen kunnen daarom een effectief instrument zijn voor risicoselectie binnen de basisverzekering. In 2008 werd geconcludeerd dat er sprake was van een aanscherping van de voorwaarden met betrekking tot de aanvullende verzekering, zowel met betrekking tot de aanmelding als tot de acceptatie voor de aanvullende voorwaarden (Roos & Schut, 2009). Deze ontwikkeling lijkt in 2009 niet door te zetten. Het gebruik van gezondheidsverklaringen door zorgverzekeraars is beperkt. Wel worden er meer vragen gesteld over toekomstig zorggebruik en over bepaalde aandoeningen. Voor een deel van deze aandoeningen geldt dat verzekeraars niet via het vereveningssysteem worden gecompenseerd. Hier kunnen echter nog geen conclusies met betrekking tot risicoselectie aan worden verbonden, omdat het gaat om kleine aantallen mensen. In vergelijking met 2008 is een kleiner aantal mensen geaccepteerd tegen beperkende voorwaarden (zoals uitsluiting van en/of wachttijd voor vergoeding van bepaalde behandelingen) en/of moesten een premieopslag betalen. Wel hanteerden iets meer verzekeraars pakket- en/of premiedifferentiatie (Roos & Schut, 2009).
Daarnaast kan er risicoselectie plaatsvinden via collectiviteiten, maar ook door collectiviteiten. Risicoselectie via collectiviteiten houdt in dat zorgverzekeraars alleen een collectief contract aanbieden aan groepen verzekerden met een relatief gunstig risico. Zo zijn werkgeverscollectiviteiten gunstiger wat betreft risico dan bepaalde patiëntenverenigingen. Risicoselectie door collectiviteiten houdt in dat de collectiviteiten de gunstige risico’s selecteren en mensen met een ongunstig risico ontmoedigen om gebruik te maken van een collectief contract. Risicoselectie door collectiviteiten lijkt niet plaats te vinden (Roos & Schut, 2009). Er zijn wel collectiviteiten die zich nadrukkelijk richten op verzekerden met een gunstig risico. Ook krijgen doelgroepen die een hoog risico (kunnen) vormen relatief gezien iets minder hoge kortingen (Roos & Schut, 2009; Van der Maat & De Jong, 2009; NZa, 2009d).
Risicoselectie kan ook plaatsvinden door bepaalde zorgaanbieders niet te contracteren. Verzekerden die van deze zorgaanbieders gebruik maken zullen dan voor een andere zorgverzekeraar kiezen. Er is nog geen empirisch materiaal op basis waarvan uitspraken gedaan kunnen worden over het optreden van dit fenomeen in de praktijk.'
Kijk, en dat onderzoek is dus nu wel gedaan voor Van de Ven. Met de conclusie dat het er dus inderdaad risicoselectie plaatsvindt via de basisverzekering.
De tekst op de site van het RIVM is een weergave van het hoofdstuk "Effecten van de stelselwijziging" uit het rapport "Zorgbalans 2010". Lees hier
dinsdag 24 december 2013
Update dinsdag 24-12-2013, 11.50
Terwijl @caseofdees nu zo ongeveer iedereen die met haar in discussie durft te gaan ervan beschuldigt een hetze tegen haar te voeren en @Gert_van_Dijk inmiddels zijn gelijk probeert te halen met twitterschreeuwen (ik zou ‘NIET’ zijn geweigerd), publiceert Trouw op de opiniepagina een lang stuk over een onderzoek waaruit blijkt dat zorgverzekeraars zelfs in de basisverzekering risicoselectie toepassen. Het arttikel is van Wynand van de Ven, hoogleraar sociale ziektekostenverzekering aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Volgens @caseofdees en @Gert_van_Dijk is dit vast ook weer ‘een hetze’, ‘nep’, ‘onzin’, ‘malligheid’ en een ‘vermeend probleem’ maar ik heb het met interesse gelezen.
Student Daniël de Rijke beklaagt zich in een open brief aan minister Schippers (volksgezondheid) over zorgverzekeraars (Trouw, 17 december). Hij wordt door drie zorgverzekeraars geweigerd voor een aanvullende verzekering omdat hij lymfklierkanker heeft gehad. De Rijkes brief bracht de nodige discussie teweeg. Waarop minister Schippers hem antwoordde dat risicoselectie bij de aanvullende verzekeringen niet verboden is. Maar bij de verplichte basisverzekering, die de meeste zorg dekt, moet selectie worden voorkomen, aldus Schippers.
Als risicoselectie plaatsvindt, kan dat immers de solidariteit van ons zorgstelsel ondermijnen. Maar ook de kwaliteit van zorg voor chronisch zieken kan hierdoor afnemen. Want op iedere chronisch zieke, die relatief veel kost, komen zorgverzekeraars elk jaar honderden euro's aan inkomsten tekort, waarschuwde verzekeraar Achmea al twee jaar geleden de Tweede Kamer. Risicoselectie ontneemt verzekeraars daarmee de prikkel om te investeren in verbetering van de kwaliteit van de zorg. Vandaar ook dat de Tweede Kamer al jaren beducht is voor mogelijke risicoselectie.
Overstapselectie
Tot voor kort bestond geen hard bewijs voor selectie bij de basisverzekering. In opdracht van toezichthouder de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) hebben wij vanuit de Erasmus Universiteit Rotterdam een onderzoek uitgevoerd. De conclusie daarvan was dat bij het overstappen van zorgverzekeraar op 1 januari 2009 bij de meeste zorgverzekeraars sprake was van risicoselectie in de basisverzekering. En dat de waargenomen selectie een onderschatting is van de werkelijkheid. Onbekend is om welke vormen van risicoselectie het gaat, bijvoorbeeld selectie door de verzekerden die bepaalde polissen kiezen of selectie door de verzekeraars.
Er zijn diverse methoden waarmee verzekeraars potentiële klanten kunnen selecteren. Bijvoorbeeld via op een specifieke doelgroep gerichte reclamecampagne, een select aanbod van medicijnen of het selectief contracteren van zorgaanbieders als arts of ziekenhuis. Alleen het weigeren van mensen is wettelijk verboden. Wat de gevolgen zijn van deze waargenomen risicoselectie voor de solidariteit en de kwaliteit van zorg is onbekend. Dit moet nu onderzocht gaan worden.
Onvolledig
Maar in haar jaarlijkse rapportage aan de regering meldt de NZa in 2013 prominent dat "de NZa geen signalen heeft ontvangen over schending van de acceptatieplicht of andere vormen van risicoselectie die in strijd zijn met de wet". Op zich zal deze als een mantra herhaalde boodschap weliswaar geen onjuistheid bevatten. Maar zij is wel onvolledig gegeven genoemde bevindingen. En omdat de meeste vormen van risicoselectie niet in strijd zijn met de wet, is de NZa-boodschap ten onrechte geruststellend - en dus misleidend.
De boodschap die van een onafhankelijke toezichthouder mag worden verwacht, luidt bijvoorbeeld: "De NZa constateert op basis van door haar uitgezet onderzoek dat sprake is van risicoselectie bij de het overstappen van zorgverzekeraar. Vooralsnog is onduidelijk om welke vormen van risicoselectie het gaat, wat de precieze effecten hiervan zijn en of het in strijd is met de wet." En omdat de toezichthouder een goedwerkende zorgmarkt moet bewaken én maken, zou zij de komende jaren hoge prioriteit aan beperking van risicoselectie moeten geven door jaarlijks hierover te rapporteren.
Misleidend rapport
Minister Schippers heeft de Tweede Kamer gegarandeerd dat zij zal optreden als signalen van risicoselectie in de basisverzekering zich voordoen. In het overleg begin deze maand heeft echter geen enkel Kamerlid de minister gevraagd welke maatregelen ze gaat nemen, nu uit onderzoek van onze universiteit is gebleken dat bij de meeste zorgverzekeraars risicoselectie in de basisverzekering plaatsvindt. De onvolledige en misleidende rapportage van de NZa is ongetwijfeld mede debet aan dit gebrek aan kritische houding van de Tweede Kamer. Maar hierdoor blijft de situatie bestaan dat zorgverzekeraars onvoldoende worden geprikkeld om extra te investeren in goede kwaliteit van zorg voor chronisch zieken - waardoor die zorg mogelijk achterblijft in vergelijking met het buitenland. We moeten kortom voorkomen dat over tien of twintig jaar een parlementaire enquête moet worden ingesteld.
Bekijk het artikel op de site van Trouw
Update dinsdag 24-12-2013, 17.30
Frank kreeg gisteren trouwens een reactie van NRC op zijn brief aan de hoofdredacteur. Van chef Binnenland Patricia Veldhuis: ‘Na intern overleg hebben wij echter besloten om wél een bericht over deze kwestie te publiceren in de krant die vanmiddag verschijnt. Naar onze mening heeft Frederiek Weeda haar werk op een integere manier gedaan, waarbij de journalistieke regels van hoor en wederhoor zijn toegepast.’ Frank heeft meteen geantwoord dat hij nu weer weet waarom hij negen maanden geleden zijn abo heeft opgezegd. Maar na die publicatie in Trouw heeft hij ze nog maar eens gemaild:
Beste mevrouw Veldhuis, heer Vandermeersch en redactie NRC,
Dat onze zoon Daniël de Rijke 'niet de waarheid' zou hebben verteld, komt nu toch wel erg op losse schroeven te staan. Wijnand van de Ven, hoogleraar sociale ziektekostenverzekering aan de Erasmus Universiteit Rotterdam concludeert op basis van onderzoek (u weet wel, van dat echte, wetenschappelijk verantwoorde onderzoek) dat er niet alleen via de aanvullende verzekeringen maar zelfs via de basisverzekering risicoselectie plaatsvindt. En dat al jaren. Op bijzonder gewiekste wijze. Even rondbellen en rondgoogelen had mevrouw Weeda ook makkelijk op het spoor van deze autoriteit gebracht. Nu gaat Trouw er met deze onthulling vandoor. Jammer voor jullie hoor. In ieder geval kan de conclusie nu zijn dat de brief van Daniël de Rijke geen rectificatie behoefde, maar dat het vooringenomen stuk van mevrouw Weeda daar (dus) om schreeuwt. Tja, ik had u al gewaarschuwd. Ik zou het op prijs stellen als u mij per mail op de hoogte stelt van die rectificatie, want zoals u inmiddels begrepen heeft lees ik uw krant niet meer.
Met collegiale groet, Frank Bokern
Mooie tik op de vingers. We hebben nog geen reactie ontvangen. Maar ja, misschien zitten wel weer (nog steeds) in overleg hierover. Zou zomaar kunnen. Want mijn moeder, Frank en ik krijgen enorm veel bijval na die publicatie van Van de Ven.
Ik wens iedereen een fijne kerst.
Terwijl @caseofdees nu zo ongeveer iedereen die met haar in discussie durft te gaan ervan beschuldigt een hetze tegen haar te voeren en @Gert_van_Dijk inmiddels zijn gelijk probeert te halen met twitterschreeuwen (ik zou ‘NIET’ zijn geweigerd), publiceert Trouw op de opiniepagina een lang stuk over een onderzoek waaruit blijkt dat zorgverzekeraars zelfs in de basisverzekering risicoselectie toepassen. Het arttikel is van Wynand van de Ven, hoogleraar sociale ziektekostenverzekering aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Volgens @caseofdees en @Gert_van_Dijk is dit vast ook weer ‘een hetze’, ‘nep’, ‘onzin’, ‘malligheid’ en een ‘vermeend probleem’ maar ik heb het met interesse gelezen.
In basisverzekering vindt wél risicoselectie plaats
Zorgverzekeraars passen ook in de basisverzekering risicoselectie toe, maar de Tweede Kamer doet daar vooralsnog niets aan, stelt hoogleraar Wynand van de Ven.Student Daniël de Rijke beklaagt zich in een open brief aan minister Schippers (volksgezondheid) over zorgverzekeraars (Trouw, 17 december). Hij wordt door drie zorgverzekeraars geweigerd voor een aanvullende verzekering omdat hij lymfklierkanker heeft gehad. De Rijkes brief bracht de nodige discussie teweeg. Waarop minister Schippers hem antwoordde dat risicoselectie bij de aanvullende verzekeringen niet verboden is. Maar bij de verplichte basisverzekering, die de meeste zorg dekt, moet selectie worden voorkomen, aldus Schippers.
Als risicoselectie plaatsvindt, kan dat immers de solidariteit van ons zorgstelsel ondermijnen. Maar ook de kwaliteit van zorg voor chronisch zieken kan hierdoor afnemen. Want op iedere chronisch zieke, die relatief veel kost, komen zorgverzekeraars elk jaar honderden euro's aan inkomsten tekort, waarschuwde verzekeraar Achmea al twee jaar geleden de Tweede Kamer. Risicoselectie ontneemt verzekeraars daarmee de prikkel om te investeren in verbetering van de kwaliteit van de zorg. Vandaar ook dat de Tweede Kamer al jaren beducht is voor mogelijke risicoselectie.
Overstapselectie
Tot voor kort bestond geen hard bewijs voor selectie bij de basisverzekering. In opdracht van toezichthouder de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) hebben wij vanuit de Erasmus Universiteit Rotterdam een onderzoek uitgevoerd. De conclusie daarvan was dat bij het overstappen van zorgverzekeraar op 1 januari 2009 bij de meeste zorgverzekeraars sprake was van risicoselectie in de basisverzekering. En dat de waargenomen selectie een onderschatting is van de werkelijkheid. Onbekend is om welke vormen van risicoselectie het gaat, bijvoorbeeld selectie door de verzekerden die bepaalde polissen kiezen of selectie door de verzekeraars.
Er zijn diverse methoden waarmee verzekeraars potentiële klanten kunnen selecteren. Bijvoorbeeld via op een specifieke doelgroep gerichte reclamecampagne, een select aanbod van medicijnen of het selectief contracteren van zorgaanbieders als arts of ziekenhuis. Alleen het weigeren van mensen is wettelijk verboden. Wat de gevolgen zijn van deze waargenomen risicoselectie voor de solidariteit en de kwaliteit van zorg is onbekend. Dit moet nu onderzocht gaan worden.
Onvolledig
Maar in haar jaarlijkse rapportage aan de regering meldt de NZa in 2013 prominent dat "de NZa geen signalen heeft ontvangen over schending van de acceptatieplicht of andere vormen van risicoselectie die in strijd zijn met de wet". Op zich zal deze als een mantra herhaalde boodschap weliswaar geen onjuistheid bevatten. Maar zij is wel onvolledig gegeven genoemde bevindingen. En omdat de meeste vormen van risicoselectie niet in strijd zijn met de wet, is de NZa-boodschap ten onrechte geruststellend - en dus misleidend.
De boodschap die van een onafhankelijke toezichthouder mag worden verwacht, luidt bijvoorbeeld: "De NZa constateert op basis van door haar uitgezet onderzoek dat sprake is van risicoselectie bij de het overstappen van zorgverzekeraar. Vooralsnog is onduidelijk om welke vormen van risicoselectie het gaat, wat de precieze effecten hiervan zijn en of het in strijd is met de wet." En omdat de toezichthouder een goedwerkende zorgmarkt moet bewaken én maken, zou zij de komende jaren hoge prioriteit aan beperking van risicoselectie moeten geven door jaarlijks hierover te rapporteren.
Misleidend rapport
Minister Schippers heeft de Tweede Kamer gegarandeerd dat zij zal optreden als signalen van risicoselectie in de basisverzekering zich voordoen. In het overleg begin deze maand heeft echter geen enkel Kamerlid de minister gevraagd welke maatregelen ze gaat nemen, nu uit onderzoek van onze universiteit is gebleken dat bij de meeste zorgverzekeraars risicoselectie in de basisverzekering plaatsvindt. De onvolledige en misleidende rapportage van de NZa is ongetwijfeld mede debet aan dit gebrek aan kritische houding van de Tweede Kamer. Maar hierdoor blijft de situatie bestaan dat zorgverzekeraars onvoldoende worden geprikkeld om extra te investeren in goede kwaliteit van zorg voor chronisch zieken - waardoor die zorg mogelijk achterblijft in vergelijking met het buitenland. We moeten kortom voorkomen dat over tien of twintig jaar een parlementaire enquête moet worden ingesteld.
Bekijk het artikel op de site van Trouw
Update dinsdag 24-12-2013, 17.30
Frank kreeg gisteren trouwens een reactie van NRC op zijn brief aan de hoofdredacteur. Van chef Binnenland Patricia Veldhuis: ‘Na intern overleg hebben wij echter besloten om wél een bericht over deze kwestie te publiceren in de krant die vanmiddag verschijnt. Naar onze mening heeft Frederiek Weeda haar werk op een integere manier gedaan, waarbij de journalistieke regels van hoor en wederhoor zijn toegepast.’ Frank heeft meteen geantwoord dat hij nu weer weet waarom hij negen maanden geleden zijn abo heeft opgezegd. Maar na die publicatie in Trouw heeft hij ze nog maar eens gemaild:
Beste mevrouw Veldhuis, heer Vandermeersch en redactie NRC,
Dat onze zoon Daniël de Rijke 'niet de waarheid' zou hebben verteld, komt nu toch wel erg op losse schroeven te staan. Wijnand van de Ven, hoogleraar sociale ziektekostenverzekering aan de Erasmus Universiteit Rotterdam concludeert op basis van onderzoek (u weet wel, van dat echte, wetenschappelijk verantwoorde onderzoek) dat er niet alleen via de aanvullende verzekeringen maar zelfs via de basisverzekering risicoselectie plaatsvindt. En dat al jaren. Op bijzonder gewiekste wijze. Even rondbellen en rondgoogelen had mevrouw Weeda ook makkelijk op het spoor van deze autoriteit gebracht. Nu gaat Trouw er met deze onthulling vandoor. Jammer voor jullie hoor. In ieder geval kan de conclusie nu zijn dat de brief van Daniël de Rijke geen rectificatie behoefde, maar dat het vooringenomen stuk van mevrouw Weeda daar (dus) om schreeuwt. Tja, ik had u al gewaarschuwd. Ik zou het op prijs stellen als u mij per mail op de hoogte stelt van die rectificatie, want zoals u inmiddels begrepen heeft lees ik uw krant niet meer.
Met collegiale groet, Frank Bokern
Mooie tik op de vingers. We hebben nog geen reactie ontvangen. Maar ja, misschien zitten wel weer (nog steeds) in overleg hierover. Zou zomaar kunnen. Want mijn moeder, Frank en ik krijgen enorm veel bijval na die publicatie van Van de Ven.
Ik wens iedereen een fijne kerst.
maandag 23 december 2013
zondag 22 december 2013
Update zondag 22-12-2013, 12.35
De zorgverzekeraars geven dit jaar 541 miljoen uit aan reclame enzo om mensen te verleiden om over te stappen, lees ik op Twitter. Ik las ook dat er misschien hooguit 1 miljoen mensen overstappen. Dat is dus 541 euro per overstap, van de ene naar de andere verzekeraar (en volgend jaar misschien weer terug). De gemiddelde premie van het basispakket is ongeveer het dubbele: 1.100 euro. Maken ze dus wel erg veel winst als ze zoveel van die premie kunnen uitgeven aan reclame. Kunnen ze dat geld niet beter gewoon in de zorg stoppen en goede pakketten bieden? Van die 541 miljoen kunnen mensen die het echt nodig hebben behoorlijk wat fysio krijgen, om maar een voorbeeld te noemen.
De zorgverzekeraars geven dit jaar 541 miljoen uit aan reclame enzo om mensen te verleiden om over te stappen, lees ik op Twitter. Ik las ook dat er misschien hooguit 1 miljoen mensen overstappen. Dat is dus 541 euro per overstap, van de ene naar de andere verzekeraar (en volgend jaar misschien weer terug). De gemiddelde premie van het basispakket is ongeveer het dubbele: 1.100 euro. Maken ze dus wel erg veel winst als ze zoveel van die premie kunnen uitgeven aan reclame. Kunnen ze dat geld niet beter gewoon in de zorg stoppen en goede pakketten bieden? Van die 541 miljoen kunnen mensen die het echt nodig hebben behoorlijk wat fysio krijgen, om maar een voorbeeld te noemen.
Abonneren op:
Posts (Atom)