Update vrijdag 27-12-2013, 10.25
Veel reacties op het stuk van Wijnand van de Ven in Trouw. Op de site van de krant staan er 35. Waaronder ook ‘steeg024’ die waarschijnlijk nog nooit iets series heeft gehad en ook denkt dat nooit te krijgen: ‘We moeten eens ophouden met teveel solidariteit.’ Tja, zoals je ook niet een beetje zwanger kunt zijn, zo bestaat er volgens mij ook niet zo iets als een beetje solidariteit. ‘Anthony2’ zegt in een paar zinnen waar de redenering van steeg024 en het beleid van Schippers toe zullen leiden: ‘Solidariteit is de basis van alle verzekeringen. Wanneer verzekeringen zich te veel gaan richten op bepaalde doelgroepen, dan wordt geknaagd aan deze solidariteit en wordt verzekeren uiteindelijk voor grote groepen mensen onbetaalbaar.’ 

Update vrijdag 27-12-2013, 11.25
Moet ik ‘steeg024’ toch bedanken. Hij heeft me aan het denken gezet. Ik heb het afgelopen jaar het nodige geleerd over ‘framing’ in de politiek. Nu zit ik er opeens middenin. Want dit is een schoolvoorbeeld van framing. 

De zorgverzekeraars en minister Schippers hebben dezelfde verdediging. Dat is trouwens al raar: is het wel verstandig dat de minister precies dezelfde verdediging heeft als één partij in zo’n model van ‘gereguleerde marktwerking’? Maar goed. De minister schreef in haar brief: ‘Ik ben van mening dat, om de solidariteit in het zorgsysteem op langere termijn te behouden, het van essentieel belang is, dat er onder gezonde verzekerden voldoende draagvlak voor de verzekering blijft bestaan. Daarom is het heel belangrijk goed op de kosten te letten en dus ook steeds scherp te kijken wat via de verplichte basisverzekering wordt vergoed en wat mensen voor eigen risico en rekening kunnen dragen.’ Het Zilveren Kruis gaf in een mail toe dat ze aan medische selectie doen: ‘Ik begrijp dat deze manier van werken niet bij iedereen populair is, maar zo zorgen wij ervoor dat de aanvullende verzekering voor iedereen aantrekkelijk en solidair blijft.’ En zo waren er nog veel meer reacties uit de hoek van de zorgverzekeraars met precies dezelfde strekking. 

De framing is dat ze het erop gooien dat ze de zorgverzekering betaalbaar willen houden. Dat is natuurlijk iets dat iedereen aanspreekt. Wat niet wordt gezegd is wat uiteindelijk het resultaat is van het steeds verder afbreken van de solidariteit: namelijk dat mensen die ernstig ziek of gehandicapt zijn (of zijn geweest) niet meer alle zorg krijgen vergoed die ze nodig hebben. Terwijl ze meestal ook niet het geld hebben om het uit eigen zak te betalen. Dus: als we kiezen voor een lagere premie laten we die mensen dus aan hun lot over. 

Dat is natuurlijk een minder leuke boodschap. Zo krijg je natuurlijk veel minder klanten voor je goedkope verzekeringspolis. Terwijl dát natuurlijk de vraag is die mensen moet worden voorgelegd. Want ooit wordt iedereen oud of ziek en heeft dan dus zorg nodig. Als mensen wél de juiste vraag krijgen voorgelegd, reageren ze opeens heel anders. Dat blijkt uit onderzoek van het CBS. Ik vond daar een mooi bericht over uit 2012 op de site van Trouw: 

‘Ouderen de rekening presenteren voor het vaker aankloppen bij dokter, fysiotherapeut of ziekenhuis, komt niet in het hoofd op bij de overgrote meerderheid van de bevolking. Dat concludeert Rianne Kloosterman van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) in de laatste wetenschappelijke analyse over solidariteit in gezondheidszorg. Waarschijnlijk omdat men ervan uitgaat zelf ooit op zijn oude dag meer hulp te behoeven. En bovendien is het algemene oordeel dat ouderen er weinig aan kunnen doen dat hun gezondheid zwakker wordt, zegt de onderzoekster. Op die manier kijkt de samenleving overigens ook naar anderen met een zwakke gezondheid. Ze mogen eveneens op sympathie rekenen.’

Update vrijdag 27-12-2013, 11.40
Frank heeft nu ook maar een klacht ingediend bij de ombudsman van NRC. Hij vraagt nu niet langer alleen om rectificatie, maar ook om rehabilitatie. Hij is echt boos. Ik ga hier maar niet de hele brief plaatsen, maar wel een paar citaten. 'Recentelijk heeft uw krant het behaagd om mijn zoon aan te vallen en zijn goede naam aan te tasten. En dat op zeer dubieuze, om niet te zeggen onheuse gronden. Dat was niet alleen ongepast, het is ook zeer kwetsend geweest en ik neem dat de NRC zeer kwalijk. Ik neem er ook geen genoegen mee.' En: 'In mijn laatste mail aan de redactie heb ik gevraagd om een rectificatie. Mijn boosheid is in de tussentijd alleen maar groter geworden. De goede naam van mijn zoon is door het slijk gehaald. Op onterechte gronden. Volgens mij heeft hij recht op een rehabilitatie.'

Kern van het betoog: 'Een brief aan de redacteur en de redactie om mijn professionele twijfels bij deze aanpak te uiten (ik ben zelf journalist van origine), mocht niet baten. Het artikel verscheen maandag. Teneur: Daniël de Rijke is helemaal niet geweigerd door zorgverzekeraars, want hij heeft geen schriftelijke aanvraag ingediend. (-) Het is opvallend dat zorgverzekeraars datzelfde mantra gebruiken. Ik ben niet van de complottheorieën, maar dit is toch wel erg toevallig. Het zal toch niet dat, bijvoorbeeld, Achmea heeft gebeld met de uitgever en geprotesteerd heeft dat Daniëls brief zonder weerwoord is geplaatst en heeft gedreigd al die advertenties…? Nee, dat zal wel niet. Maar het toeval is te groot om zomaar toeval te zijn. In ieder geval moet ik constateren dat mevrouw Weeda mijn zoon heeft benaderd met exact de ‘frame’ die de zorgverzekeraars in de loop van de week zijn gaan hanteren. Dat getuigt mijns inziens toch niet van objectieve journalistiek.'